Ta strona została uwierzytelniona.
Do młodej matki.
O, jeśli pragniesz, by to dziecię twoje
Niepokalane przeszło życia boje,
By nie czerpało z gorżkich jadów czary —
Daj ty mu puklerz miłości i wiary.
O, jeśli pragniesz, by wśród walk żywota
Duch jej przyświecał jako gwiazda złota,
By w szale bytu mogła pierś odświeżyć —
Naucz ją kochać i naucz ją wierzyć.
O, matko! bóle w rozkosz zmienia miłość.
O, matko! wiara życiową zawiłość
Rozjaśnia, słońcu podobna złotemu.
One dziś wschodzą w tej dziecinnej duszy —
Czyż je twa ręka wypleni i zgłuszy?
Czyż skarb największy wydrzesz — dziecku swemu?...
