Ta strona została uwierzytelniona.
Gdy trzeba — pójdę i będę miał siłę
Rozkazać sercu, co rwie się i zgrzyta,
Ani na marzeń skarżyć się mogiłę,
Ani narzekać, jak lutnia rozbita;
Będę miał siłę iść sam nocą czarną
I w ludzkie piersi rzucać pieśni ziarno.
Ale pamiętaj, że wtedy oboje
Jak potępieńcy przejdziemy przez życie,
Że wyschną dla nas wszystkie szczęścia zdroje,
Że wszystkie gwiazdy zgasną na błękicie,
Że będzie ciemno na ziemi i niebie,
Że będzie pusto... dla mnie i dla ciebie...
