Strona:PL Arystofanes - Lysistrata.djvu/57

Ta strona została przepisana.
lysistrata.

Tak! ale czy mi dopomożecie?

mirina (z ogniem).

O tak na Boginie przysięgam, choćbym miała płaszcz zastawić.

nikodice.

Gdyby mnie nawet na dwoje rozpłatano jak rybę.

lampito.

A ja dla pokoju, tak jak mnie widzicie (pokazuje swoja tuszę) wyjdę na szczyt ot tej tam góry.

kleonice.

Gotowa jestem.

lysistrata.

Skoro tak, nie będę dłużej milczała. Niewiasty! Jeżeli chcemy zmusić mężów, do zawarcia pokoju, trzeba się wstrzymać...

mirina.

Od czego? Mów.

lysistrata.

Czyście zdolne?

lampito.

Choćbyśmy zginąć miały.

lysistrata.

Skoro wasi mężowie podczas rozejmu powrócą do Aten, jak zwykle, przedewszystkiem pospieszą do was...

lampio (z czułością).

My wybiegniemy do nich.