Strona:PL Arystofanes - Lysistrata.djvu/76

Ta strona została przepisana.

kich stworzeń kobieta najprzewrotniejsza! Na szczęście przysięgły! W samą porę! Na Artemidę!

rosa (do Jaskółki).

Zbliżają się, czy pójdziemy naprzeciw.

jaskółka (znudzona).

Dwadzieścia razy widziałyśmy; zawsze to samo.

rosa.

Prawda, ale nasi mężowie.

jaskółka.

Koniecznie?

rosa.

No! Grzeczniejby było.

jaskółka (obojętnie).

Zresztą, jak chcesz (odchodzą zwolna).

praxagora (zbliża się do Lysistraty, która stoi zadumana. Ze znaczącym zamiarem).

Szczęśliwa jesteś Lysistrato, zobaczysz go.

lysistrata.

Tak, szczęśliwą jestem, że zobaczę mego męża Lykona. — Ale on szczęśliwym nie będzie.

Wojsko przechodzi głębią przy odgłosie marszu ateńskiego. — Obraz. Kobiety niektóre ugrupowane w przedsionku i na schodach świątyni, lysistrata i praxagora na przodzie sceny, jaskółka i rosa stoją pod portykiem, syra na ganku domu Lysistraty. Inne niewolnice stoją w drzwiach domu Kynesiasa. Kurtyna zwolna zapada.