Strona:PL Arystofanes - Rycerze.djvu/114

Ta strona została przepisana.
Demos.

Nie ma bułki? ale?

Kiełbaśnik.

Sęp dziób rozdziawił i kracze na skale[1].

Demos.

Zgroza!

Kiełbaśnik.

Cóż zatem?

Demos.

Precz z tą duszą podłą!
On Kleonyma[2] nie me nosił godło!
Weź pierścień ten, z nim weź i panowanie.

    znaczy wołowy i głupkowaty zarazem. Myśl wiersza tego zawiera w ogóle alluzyą do głupkowatości Demosa, a staraliśmy się ją uwydatnić zastępując w przekładzie wołowy smalec — oślim.
    Es war ein schön vollkeulig Schwein mit
    Blumen drauf.
    Droysen.

  1. Obraz Kleona, piorunującego z mównicy.
  2. Kleonymos jest to grecki Sir John Falstaff; opasły olbrzymi, niekształtny sykofanta, żarłoczny jak sęp, lubieżnik i krzywoprzysięzca, a przytem hołysz bez szeląga, ztąd też liże się wszystkim bogatym i możnym. Najczęściej atoli kpią sobie z niego z powodu niesłychanego tchórzostwa — w bitwie rzuca pierwszy tarczę, uciekając bez pamięci a zrobiłby wszystko z siebie, aby się tylko z listy hoplitów (ciężkozbrojnych) wykreślić. Takim przedstawia go Arystofanes w kilku swoich komedyach. Kock.