Ta strona została przepisana.
Paflagończyk.
Jam jest psem owym, ja za ciebie warczę,
Mnie strzedz, psa tego, Feb ci każe starcze!
Kiełbaśnik.
Nie tak brzmi wróżba, bo to psie nasienie
Nadżarło wieszczby, jak żre kaszę twoję;
O psie tym u mnie znajdziesz wyjaśnienie.
Demos.
Czytaj — lecz ja się wpierw w kumień uzbroję,
Bo nuż psia wieszczba schwyci w ząbki swoje?!
Kiełbaśnik (czyta):
1030.
„Strzeż się o Erechtejdo, Kerbera[1] psa ludokupcy,
Który to chwostem merdając na ciebie czyha, gdy śniadasz,
Wszystkie ci kąski wyjada, jeżeli gdzie się zagapisz,
Milczkiem do kuchni ci wpada i w nocy, z psim apetytem,
Rynki i miski zlizuje i wyspy z przed nosa ci zmiata!”
Demos.
O na Pozejda, stokroć lepszyś Glanie!
- ↑ Kerberos, potworne psisko, stróż podziemia. Ludokupcą, duszokradcą (ἀνδραποδιστής), nazywa Arystofanes Kleona z powodu okrutnego postępowania jego w obec sprzymierzeńców, jak n.p. Mityleńczyków.
