Strona:PL Arystofanes - Rycerze.djvu/149

Ta strona została przepisana.
Akt trzeci.
SCENA I.
CHÓR. ZAWALIDROGA.
Zawalidroga.

Milczeć mi bracia kornie, wstrzymać pęd języka,
Puścić w trąbę pieniactwo, zamknąć trybunały,
Które gród nasz tak cieszą — a cała publika
Niech na wieść szczęścia wznosi dziękczynne chorały!

Chór.

O zbawcze światło Aten! wysp obrońco, Panie!
       1320. Cóż to za wieści szczęścia, byśmy wdzięczni za nie
Gród nasz poili wonią dziękczynnej ofiary?

Zawalidroga.

Dema jam odgotował i przez moje czary
Cnym go, dzielnym wam czynię z ciury i niezdary!

Chór.

O cudotwórco, gdzież on ma siedzibę swoją?