Strona:PL Arystofanes - Rycerze.djvu/87

Ta strona została przepisana.

Grzebią łoża kopytem, ścielą w nie czapraki,
Jedzą nie konicz z Medyi[1], lecz korynckie raki,
A siła ich na brzegu, i w morzu chwytały,
Tak, że mówi Teoros[2], one wrzeszczeć miały:
„Gwałtu o Pozejdonie! kraby żadną drogą
       610. „Ujść na lądzie ni morzu — Rycerzom nie mogą!”






    szej komedyi. W potyczce, którą stoczono, przechylili szalę zwycięztwa na stronę Ateńczyków jedynie Rycerze — ztąd też ich radość obecna; Chór przypisuje atoli całą zasługę koniom, chcąc w ten sposób uniknąć samochwalstwa.

  1. Lucerna medyjska uchodziła za najlepszy pokarm dla koni.
  2. Prawdopodobnie jeden z Rycerzy biorących udział w wyprawio Nikiasa.