Strona:PL Astor - Podróż na Jowisza.djvu/18

dla istnienia zwierząt takich, jak: słoń, mamut i inne podzwrotnikowe zwierzęta, których szczątki znajdują się w Syberyi i z których pewna ilość zaginęła tak od niedawna w tamtych stronach, odkopane zaś miały jeszcze mięso na sobie, pożarte potem przez psy.
 To daje nam dowód oczywisty, że pochylenie osi Jowisza, Wenus, ziemi i innych planet nie ma w sobie nic stałego i że jest zależne od pewnych okoliczności. Zaczerpniemy wiadomości z dat bardzo już odległych, i tak: w roku 1890 Dreyson, anglik, wykazał w swojem dziele „Drogi niezgłębione w astronomii i geologii“, że skutkiem podwójnego krążenia ziemi, pochyłość jej osi zmieniała się pomiędzy 23°28’23” w roku 1750; w 1850 roku 23°27’55,3”; a przez przypuszczalne rachunki dowiódł, że w roku 1900 będzie 23°27’08,”8. Oś ziemska podnosi się obecnie sama, my jednak mamy sposoby, aby przyspieszyć działanie natury.
 Gdy to ulepszenie zostało zaproponowanem, wszyscy uznali jednogłośnie, że z jego pomocą łatwo będzie uniknąć nużących upałów i mrozów; niektórzy byli tego zdania, że będzie wystarczającem, jeżeli podniesienie osi doprowadzonem będzie do 15 stopni. Ja sądzę, że nie godzi się takich tej pracy naznaczać granic, gdyż powinno ją się doprowadzić do możliwych rozmiarów, a wtedy rozległe płaszczyzny Syberyi od strony północnej pokryją się bujną roślinnością i z miejsca smutku i wiecznej zimy staną się najpożądańszem miejscem pobytu dla ludzi i zwierząt.
 Dla osiągnięcia tego celu należy powiększyć ciężar bieguna oddalającego się od słońca, zgromadzając w tym punkcie materye, które słońce przyciągać będzie, przeciwny zaś biegun wypada uczynić lżejszym, odejmując