Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/212

Ta strona została skorygowana.

UPRAWA. Mnoży się z nasion, zaraz po dojrzeniu lub na wiosnę; uda je się na każdej ziemi, byle nie na czystym piasku lub bagnie. Rośnie najlepiej w położeniu słonecznym, lecz znosi cokolwiek ocienione.
KWITNIE od lipca lub sierpnia do września, października.
ZBIERA SIĘ ziele w początkach kwitnienia, ścina się górną część kwitnących gałązek. Suszyć w cieniu i w silnym przewiewie.
SKŁADNIKI: Olejek lotny, żywica, śluz, gorzknik, garbnik.
DZIAŁA moczopędnie.
UŻYTEK. Odwar z ziela pije się przy chorobach nerek, wodnej puchlinie, chorobach pęcherza (kamieniach, zatrzymaniu moczu). Bierze się 50 gr ziela na litr wody. Odwar zmieszany z wodą używa się do płukania gardła przy chorobach podniebienia, przełyku oraz zębów.
Pogniecione ziele i sok ceniono niegdyś jako środek na rany.
W przemyśle nawłoć używana jest do wyrobu żółtego barwnika.
CENA: 100 kg nawłoci (Herba Virgae aureae) 60—100 zł.

108. SPIRAEA ULMARIA L.
(s. Filipendula ulmaria Max.).
Tawuła błotna.
(T. łąkowa. T. szerokolistna. Królowa łąk. Więzówka błotna).
(Spiraceae-RosaceaeRóżowate — Tawułowate).

Roślina o grubym kłączu. Łodyga prosta, gładka, naga, dorastająca do 1 metra wysokości. Liście pierzaste o listkach szeroko-jajowatych lub okrągło-jajowatych, ząbkowane, pod spodem kosmate. Białe kwiaty zebrane w baldaszko-grony. Owoce skręcone śrubowato, nagie. Zapach kwiatów miły, migdałowy, smak całego ziela cierpki i gorzki.