Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/250

DODATEK.

 Roślin lekarskich jest tak wiele, że aby je wszystkie opisać trzebaby wydać ze 20 podobnych książek jak niniejsza. We wszystkich krajach kuli ziemskiej istnieje bowiem przeszło 2.000 roślin lekarskich. W Polsce zaś i w innych państwach Europy rośnie około 600 roślin lekarskich, w tym 50 jadowitych.
 Wymienimy tu jeszcze kilka powszechnie znanych roślin:
 BRZOZA (Betula alba L). Herbata z młodych liści jest skutecznym lekiem w puchlinie wodnej, powstałej po zapaleniu nerek; pomaga również przy chorobach nerek, pęcherza i reumatyzmie. Jeżeli w zimie nie ma się pod ręką liści brzozowych można wziąć młode gałązki z pędami, a jeszcze lepiej same pędy i wygotować na herbatę. Pije się z miodem. Sok brzozowy zebrany z naciętego drzewa na wiosnę stanowi doskonały środek moczopędny, czyszczący krew. Pije się 2 szklanki dziennie na czczo. Leczy wyrzuty skórne oraz kamicę nerkową i pęcherzową.
 CEBULA (Allium cepa L.), jak również CZOSNEK (Allium sativum L.) i szczypiorek, jest znakomitym domowym środkiem lekarskim za mało jeszcze u nas używanym. Działa podniecająco i czerwiogubnie. Upieczona, roztarta na miazgę i zmieszana z ciepłym mlekiem stanowi znakomity lek wykrztuśny przy katarach dróg oddechowych (J. Biegański). Tenże autor radzi stosować uduszoną i roztartą następnie cebulę, jako kataplazm rozmiękczająco przegryzający przy owrzodzeniach.
 CZOSNEK podaje się (1—2 ząbki) na czczo przy chorobach żołądka i kiszek, sklerozie, uciążliwym kaszlu i chrypce. Można też używać czosnek surowy utarty z gorącym mlekiem; pije się naczczo.
 CHMIEL POSPOLITY (Humulus Lupulus L). Odwar lub napar z kwiatów, zwanych szyszkami, działa podniecająco