Strona:PL Augustyn Lipiński-Wielebna siostra Teresa od św. Augustyna Karmelitanka Bosa.pdf/23

wytkniętych w księdze mądrości, którzy życie takowe poczytują za szaleństwo: Vitam illorum aestimabamus insaniam (Sap. 5. v. 4.), przynajmniej tem się fałszywem uprzedzeniem zasłonicie, że cnoty takowe nie mogą się stosować do stanu waszego.
 Nie życie więc jej ukryte z Chrystusem w Bogu, lecz drogą w obliczu Pańskiem śmierć jej wystawię wam, panowie, za naukę życia waszego. Ten ostatni moment jej życia, zbliżony przed oczy wasze, przekona was, iż Ludwika Marya, nieśmiertelnej pamięci Najjaśniejszego Ludwika XV., króla francuskiego i Najjaśniejszej Maryi z Leszczyńskich, królewny polskiej córka, obierając życie zakonne, najlepszą sobie cząstkę obrała, która już od niej odjęta nie będzie: Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea (Luc. 10. v. 42.).
 Pierwszy krok, panowie, który my czynimy w życiu, jest też pierwszy, który nas przybliża do śmierci. Daremnie my obraz jej od nas oddalać usiłujemy, każdy dzień ją do nas zbliża, każdy moment urywa nam część nas samych. To nawet samo, co nas się zdaje utrzymować przy życiu, pomaga do naszej zguby; pokarm nam szkodzi, lekarstwa nas osłabiają, ten sam ogień wnętrzny, który ożywia, niszczy nas i pożera. W tym stanie rzeczy życie nasze być nie powinno tylko przygotowaniem do śmierci.
 Lecz miłość własna każe nam poglądać na życie, jak gdyby było bez granic, na śmierć, jak gdyby była najdalsza. A tak nasze próżne myśli idą dalej, niż my sami i gdy nam nie zostaje, tylko moment życia, jeszcze nadzieje nasze rozciągamy do wielu lat i sami się zwodzimy. Tymczasem dni nasze upływają, zbliża się dzień Pański i zastaje nas w występkach i błędach, które opłakać, które poprawić już jest za późno.
 Niebieska mądrość uczyniła w tem ostrożniejszą po-