Ta strona została uwierzytelniona.
Kwiat Lotosu, gdzie się narodzić mogło światło, co wiecznie będzie cię oświecać...
„Duch, co unosi się ponad wodami“, wypełnia przestrzenie nieskończone, ale nie inaczej możesz się doń zbliżyć, jeno w sobie samym. —
I wówczas dopiero, gdy się on w tobie, jako twój Bóg, światło ze światła, objawi, będziesz mógł prawić o cichem jego władaniu. — — —
Ci, którzy chcą bezmierność jego zgłębić, błądzą wielce...
Mniemają, iż można zbliżyć się w skończoności do tego, czego wszystkie przestrzenie świata wypełnić nie zdolą, i nawet się nie domyślają, iż tylko karykaturę sobie tworzą, co ich opanowuje. —
Posiejmy od nowa w duszy twej ów Kwiatu Lotosu zalążek: — może w twych siłach znajdzie on pokarm. —
