Ta strona została uwierzytelniona.
18.
Wróbelek i Kurczątko.
Przyjdzie czasem biéda wielka,
Niéma ziarnek dla wróbelka,
I aż wtenczas się pożywi,
Gdy mu dadzą co poczciwi.
Na podwórzu raz kucharka
Posypała kurom ziarka;
Biédny wróbel ślinkę łykał,
I powoli się przymykał.
Stara kura, sknéra wielka,
Niechce nic dadź dla wróbelka,
„Ach! ja głód okropny znoszę,
„O trzy ziarnka tylko proszę;
„Macie tysiąc; o! mój Boże!
„A wróbelek umrzéć może.“
Biada ci, próżniaku, biada!
Stara kura odpowiada;
Twoja prośba próżna, marna,
Nie dla ciebie nasze ziarna.
A Kurczątko to słyszało,
Wróbelkowi ziarnek dało,
