Ta strona została uwierzytelniona.
„Podnieś się! — wołał jakiś z drwinkami staruszek. —
Nieboraczek! zbił dzbanuszek!“ —
Ledwie tych słów domówił, sam leży na ziemi,
Wtedy go ktoś upomniał słowy nadobnemi:
„Nie śmiéj się dziadku
Z cudzego upadku.“
22.
Kotek kulawy.
Kotek kulawy szedł sobie drogą,
A ktoś niebaczny trącił go nogą.
„Nie trącaj, Panie! — rzekła dziecinka —
I cóż ci winna biédna kocinka?
Ej! daj jéj pokój, niech sobie idzie,
I ona umie zapłakać w biédzie;
A Mama mówi: Ojciec Niebieski
Nie każe biédnym wyciskać łezki.“
