Strona:PL Ballady, Legendy itp.djvu/191

Ta strona została uwierzytelniona.
39.  Kwiaty cmentarne.

Zboczyło na cmentarz
Zapłakane dziecię
I rwało z mogiły
Drobną rączką kwiecie.

— „Co robisz, dziecinko,
„Przestań rwać nieboże,
„Po kwiatki tą nocką,
„Nieboszczyk przyjść może.“

Zawoła błagalnie
Biedna sieroteńka:
— „Niech przyjdzie, niech przyjdzie
„Z mogiły mateńka!“

Bogusław Ptacowski.