Strona:PL Balzac-Jaszczur.djvu/087

 — Zatem milcz, sceptyku.
 — Sceptycy to są najsumienniejsi ludzie.
 — Nie mają sumienia.
 — Co ty gadasz! mają conajmniej dwa.
 — Sprzedawać niebo na pniu! panowie, to genjalna operacja handlowa. Starożytne religje były jedynie rozwinięciem rozkoszy fizycznej, ale my, myśmy rozwinęli duszę i nadzieję; jest postęp.
 — Ech, moi dobrzy przyjaciele, czego wy możecie oczekiwać od epoki obżartej polityką? rzekł Natan. Jaki był los „Historji cygańskiego króla i jego siedmiu zamków”, najbardziej uroczego pomysłu?...
 — To! krzyknął „znawca” od drugiego stołu, to frazesy wyciągane na los szczęścia z kapelusza, istna literatura dla warjatów.
 — Jesteś głupiec!
 — Jesteś błazen!
 — Ho! ho!
 — Ha! ha!
 — Pobiją się.
 — Nie.
 — Do jutra, mój panie.
 — Nie, zaraz, odparł Natan.
 — Spokój! spokój! oba jesteście zuchy.
 — A pan trzeci! rzekł ten który wszczął zwadę.
 — Nie mogą się nawet utrzymać na nogach.
 — Co! może nie stoję prosto, odparł wojowniczy Natan wstając chwiejnie.