Strona:PL Balzac - Blaski i nędze życia kurtyzany.djvu/123

że w gabinecie prefekta policji śledztwu, trwającemu na trzy zawody po sześć godzin. Czy Peyrade winien był swą niełaskę energji z jaką wspomagał Fouchégo w obronie granic Francji, zagrożonych tak zwaną w owym czasie wyprawą Walcherena, w której książę Otranto rozwinął talenty budzące niepokój cesarza? Fouché uważał to za prawdopodobne; ale dziś, kiedy wszyscy wiedzą co zaszło na radzie ministrów zwołanej przez Cambacérèsa, jestto pewnik. Spiorunowani wiadomością o nowym zamachu Anglji, która odpłacała Napoleonowi wyprawę Bulońską, zaskoczeni bez pana, odciętego na wyspie Lobau, gdzie w mniemaniu Europy był już stracony, ministrowie nie wiedzieli co postanowić. Powszechne zdanie było, aby wysłać kurjera do cesarza; ale Fouché sam ośmielił się nakreślić plan kampanji, który wprowadził zresztą w czyn.
 — Rób jak chcesz, rzekł Cambacérès, ale ja dbam o swoją głowę; wysyłam raport.
 Wiadomo jakiego niedorzecznego pozoru chwycił się za powrotem cesarz, aby odtrącić swego ministra i ukarać go za to iż ocalił Francję bez niego. Od tego dnia, do niechęci księcia Talleyrand, cesarz dołączył nieprzyjaźń księcia Otranto, jedynych dwóch wielkich polityków jakich stworzyła Rewolucja, którzy byliby może ocalili Napoleona w r. 1813. Aby odstawić Peyrade’a, chwycono się pospolitego pretekstu przedajności: faworyzował przemytnictwo, dzieląc potrosze zyski z wielkim handlem. Postąpienie było ostre, w stosunku do człowieka który buławę generalnego komisarza zawdzięczał wielkim i istotnym usługom. Człowiek ten, osiwiały w praktyce, posiadał tajemnice wszystkich rządów od r. 1775, epoki w której wstąpił do generalnej policji. Cesarz, który lubił sam stwarzać ludzi, nie zwrócił uwagi na przedłożenia jakie mu później czyniono w sprawie człowieka, zażywającego opinji jednego z najpewniejszych, najzręczniejszych i najinteligentniejszych wśród tych nieznanych genjuszów, mających zadanie czuwać nad bezpieczeństwem Państwa. Sądził, iż będzie mógł zastąpić Peyrade’a Contensonem; ale Contensona zagarnął wówczas Corentin dla