ło się, że to taki dobry chłopiec“. Prawie we wszystkich klasach społeczeństwa, dobry chłopiec, to człowiek który ma szeroką rękę, który rozpożycza na prawo i lewo po kilka talarów nie upominając się o zwrot, który postępuje zawsze wedle reguł pewnej rycerskości, poza moralnością pospolitą, bieżącą. Niektórzy ludzie, rzekomo zacni i uczciwi, zrujnowali, jak Nucingen, swoich dobroczyńców; inni znowuż, którzy poznali się z kryminałem, okazują cudowną uczciwość wobec kobiety. Cnota zupełna, marzenie Moliera, Alcest, jest nadzwyczaj rzadka; ale zdarza się, nawet w Paryżu. Dobry chłopiec jest wytworem pewnego wdzięku, nie dowodzącego zresztą nic. Mężczyzna taki jest dobrym chłopcem, jak kot jest miękki w dotknięciu, jak pantofel jest zrobiony aby otulał nogę.
Zatem, w pojęciu słowa dobry chłopiec utartem w owej klasie, Falleix powinien był uprzedzić kochankę o bankructwie i zostawić jej zaopatrzenie. D’Estourny, szalbierz o czułem sercu, był dobrym chłopcem: oszukiwał w grze, ale odłożył na bok trzydzieści tysięcy franków dla kochanki. Toteż w chwili szczerych wynurzeń, kobiety odpowiadały moralistom „TO WSZYSTKO JEDNO!... gadajcie co chcecie, Jerzy był dobry chłopiec, umiał wychodzić z ludźmi, wart był lepszego losu!“ Te dziewczyny drwią sobie z praw, uwielbiają pewną delikatność; umieją się sprzedać, jak Estera, dla swego pięknego tajemnego ideału, dla swojej Religji. Ocaliwszy, z wielkim trudem, zaledwie kilka klejnotów, pani du Val-Noble uginała się pod ciężarem tego oskarżenia: „Zrujnowała Falleixa“. Dochodziła trzydziestki i, mimo że w pełnym rozkwicie, łatwo mogła osunąć się w kategorję starzejących się kobiet, ile że, w tego rodzaju przesileniach, kobieta ma przeciw sobie wszystkie rywalki. Marjeta, Floryna i Tulja zapraszały wprawdzie przyjaciółkę na obiad, pożyczały jej nieco grosza, ale, nie znając cyfry jej długów, nie miały odwagi zgłębiać tej otchłani. Sześć lat stanowi przerwę zbyt długą w falowaniu paryskiego morza, aby kobieta spieszona mogła się zwrócić do kobiety w powozie; ale Val-Noble
Strona:PL Balzac - Blaski i nędze życia kurtyzany.djvu/221
Ta strona została skorygowana.