Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/159

 — Chcę tam wejść.
 Służący zaprowadził ją pod drzwi ciemnego pokoiku wychodzącego na dziedziniec. Hrabina, otworzywszy okno przyległego pokoju, mogła widzieć przez okno gabinetu co się dzieje wewnątrz: Natan rzęził wpół-leżąc na swoim fotelu naczelnego redaktora.
 — Wysadź drzwi i milcz! opłacę twoje milczenie, rzekła. Nie widzisz, że p. Natain kona? Służący pobiegł do drukarni po sztabę żelazną, którą zdołał otworzyć drzwi. Raul truł się jak zwykła szwaczka przy pomocy piecyka do węgli. Skończył właśnie list do Blondeta, w którym prosił go, aby upozorował jego samobójstwo nagłym udarem mózgowym. Hrabina przybyła na czas; kazała przenieść Raula do dorożki, i, nie wiedząc gdzie go ratować, zajechała do hotelu, wzięła pokój i posłała po lekarza. W ciągu kilku godzin, Raul znalazł się poza niebezpieczeństwem, ale hrabina nie opuściła jego wezgłowia, zanim nie uzyskała generalnej spowiedzi. Skoro złamany wielki człowiek wylał w jej serce owe straszliwe elegie bólu, wróciła do domu, wydana na pastwę wszystkich mąk, wszystkich myśli, które, poprzedniego dnia, oblegały czoło Natana.
 — Znajdę sposób na wszystko, rzekła laby wlać weń życie.
 — I cóż, co się stało siostrze? spytał Feliks, wi-