Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/165

litością, rzekła hrabina z konwulsyjnym ruchem. Kiedy jesteście bez litości, srogość wasza jest łaską dla nas.
 — Nie od dziś znam twoje szlachetne serce, rzekł Feliks całując rękę żony, wzruszony tą dumą. Kobieta, która tak myśli, nie potrzebuje aby jej strzedz.
 — Strzedz? podjęła. Także hańba która spada na was.
 Feliks uśmiechnął się, ale Marya się zaczerwieniła. Kiedy kobieta potajemnie schodzi z prostej drogi, rozwija ostentacyjnie najwyższy stopień dumy kobiecej. Jestto obłuda duszy, za którą trzeba im być wdzięcznym. Oszukaństwo staje się wówczas pełnem godności, wielkości niemal. Marya napisała parę słów do Natana, pod nazwiskiem Quilleit, aby donieść że wszystko idzie dobrze, i przesłała mu je przez posłańca do hotelu. Wieczorem, w Operze, hrabina zebrała korzyści swego kłamstwa, mąż bowiem uważał za zupełnie naturalne, że opuściła lożę aby odwiedzić siostrę. Feliks powstrzymał Maryę do chwili w której du Tillet zostawi żonę samą. Jakie wzruszenia przechodziła mijając korytarz, wchodząc do loży siostry i zasiadając z czołem pogadnem i spokojnem dla świata, zdumionego iż widzi siostry razem!
 — I cóż? rzekła.
 Twarz Maryi Eugenii była odpowiedzią: tryska-