Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/229

uroczych delikatności języka, owych nieustających całopaleń uczucia; owych wysubtelnionych pragnień, anielskich kształtów jakich wytworne kobiety umieją jej użyczyć. Znał może kobietę, ale nie znał bóstwa. Aby osiągnąć ideał miłości, trzeba u kobiety niesłychanie dużo sztuki, pięknych tualet duszy i ciała! Słowem, sławiąc rozkoszne duchowe deprawacye paryzkiej zalotności, kusiciele ubolewali nad d‘Arthezem, który żył zdrowym i prostym pokarmem, iż nie kosztował jeszcze rozkoszy wysokiej kuchni paryzkiej i podniecali żywo jego ciekawość. Doktór Bianchon, przed którym d‘Arthez się wywnętrzał, wiedział iż ta ciekawość obudziła się wreszcie. Długi stosunek tego wielkiego pisarza z pospolitą kobietą, nietylko nie wyrodził się w powab przyzwyczajenia, ale był mu nieznośny; wstrzymywała go tylko nadmierna nieśmiałość, której pastwą stają się wszyscy samotnicy.
 — Ba, mówił Rastignac, kiedy ktoś pieczętuje się starym pikardzkim herbem, czemu miałby sobie odmówić przyjemności pomieszczenia go na drzwiczkach pojazdu! Masz trzydzieści tysięcy renty i dochody z pióra; usprawiedliwiłeś swą dewizę, która tworzy kalambur tak poszukiwany przez naszych przodków: ARS TUESaurusque virtus, i nie paradujesz w kolasce w lasku Bulońskim! Żyjemy w epoce, w której cnota winna się pokazywać.
 — Gdybyś czytywał swoje dzieła tej grubawej