Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/23

Ta strona została przepisana.

jak! du Tillet[1] zaślubił, w 1831, ostatnią córkę hrabiego de Granville[2], jednego z najgłośniejszych przedstawicieli sądownictwa francuskiego, para Francyi od czasu Rewolucyi lipcowej. Małżeństwo to okupił ambitny bankier kwitując przy kontrakcie posag którego nie otrzymał, równie znaczny jak posag starszej siostry, która wyszła za hrabiego Feliksa de Vandenesse. Naiodwrót, hrabstwo de Granville uzyskali niegdyś ten związek z Vanidenesse‘ami dzięki olbrzymiej sumie posagu. W ten sposób, „finanse“ załatały uszczerbek, jaki zadało stanowi urzędniczemu szlachectwo. Gdyby hrabia de Vandenesse mógł przewidzieć, iż, w ciągu trzech lat, zostanie szwagrem imć Ferdynanda wołającego się du Tillet, nie byłby może zaślubił swej żony; ale któż, pod koniec 1828, mógłby odgadnąć osobliwe przewroty, jakie r. 1830 miał wnieść w ustrój polityczny, w stan fortun i pojęć moralnych we Francyi? Za szaleńca uchodziłby ten, ktoby powiedział, że hrabia Feliks de Vandenesse, postrada, w tym kontredansię, koronę para, i ujrzy ją na głowie swego teścia.

Zanurzona w nizkim i głębokim fotelu, w pozie pełnej skupienia, pani du Tillet przyciskała z macierzyńską czułością do piersi siostrę, Feliksową de Vandenesse, całując, od czasu do czasu, jej rękę. W towarzystwie, dodawano zazwyczaj do nazwiska

  1. Wielkość i upadek Cesara Birotteau.
  2. Ostatnie wcielenie Vautrina.