Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/231

Ta strona została przepisana.

jąc księżnę w tę improwizowaną miłość; mogła udźwignąć to oszczerstwo, ona, której przeszłość była tak obfita! Na wyprzódki, zaczęli opowiadać d‘Arthezowi przygody księżnej: pierwszą z de Marsayem, drugą z margrabią d‘Adjuda, którego odebrała żonie, mszcząc w ten sposób panią de Beauséant, trzeci stosunek z młodym d‘Esgrignon, który towarzyszył jej do Włoch i straszliwie naraził się dla miej; jak potem była nieszczęśliwa ze sławnym ambasadorem, szczęśliwa z generałem rosyjskim; jak była Egeryą dwóch ministrów spraw zagranicznych, etc. D‘Arthez rzekł, iż wie o niej więcej, niż mogliby mu powiedzieć, a to przez swego biednego przyjaciela, Michała Chrestien, który ubóstwiał księżnę tajemnie cztery lata i omal tego nie przypłacił szaleństwem.
— Towarzyszyłem mu często, rzekł Daniel, do Włoskiego, do Opery. Nieszczęśliwy biegł ze miną przez ulicę, pędząc na równi z końmi i podziwiając księżnę przez szyby karety. Tej-to miłości książę de Cadignan zawdzięcza życie: Michał przeszkodził aby go jakiś ulicznik nie zabił.
— No więc! będziecie mieli gotowy temat, rzekł, uśmiechając się, Blondet. Oto kobieta jakiej ci potrzeba: będzie okrutną jedynie przez delikatność, i wtajemniczy się bardzo wdzięcznie w sekrety elegancyi; ale strzeż się! pożarła już niejedną fortunę. Piękna Dyana jest jedną z tych rozrzutnie, które