Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/83

z portretów Rafaela. Najładniejsze nóżki napięte w kroku tanecznym, kibicie omdlewające w objęciach walca, ścigały oczy nawet najbardziej obojętnych. Szmery najsłodszych głosów, szelesty sukien, szepty tańca, zderzenia walcujących, towarzyszyły kapryśnie muzyce. Pałeczka wróżki zdawała się kierować tem duszącem czarodziejstwem, melodyą zapachów, światłami iryzującemi w kryształach dźwigających zapalone świece, obrazami mnożonymi przez zwierciadła. To zebranie najpiękniejszych kobiet i najpiękniejszych strojów odrzynało się od czarnej masy mężczyzn, w której zwracały uwagę wytworne, delikatne i poprawne profile szlachty, płowe wąsy i poważne twarze Anglików, pełne uroku fizyognomie francuzkiej arystokracyi. Wszystkie ordery Europy migotały na piersiach, zawieszone na szyi, lub opadające na biodra. Kiedy się patrzyło na ten świat, przedstawiał on nietylko błyszczące barwy w stroju, miał duszę, żył, myślał, czuł. Ukryte namiętności dawały mu fizyognomię; podchwycilibyście wymienione sprytne spojrzenia, spostrzegli młode dziewczęta oszołomione ii zaciekawione, dyszące powstrzymywanem pragnieniem, zawistne kobiety wymieniające złośliwości pod wachlarzem lub obsypujące się przesadnemi komplementami. Wystrojone, ufryzowane, upachnione towarzystwo rzucało się w szał zabawy który uderzał do głowy niby zawrotne opary. Zdawało się, że, ze wszystkich tych