Strona:PL Balzac - Córka Ewy; Sekrety księżnej de Cadignan.djvu/84

ciał, jak ze wszystkich serc, wydzielały się uczucia i myśli, które się zagęszczały i których masa oddziaływała podniecająco na osoby nawet najchłodniejsze.
 W momencie największego ożywienia tego odurzającego wieczoru, w kącie złoconego salonu w którym grało paru bankierów, ambasadorowie, dawni ministrowie i stary, cyniczny lord Dudley, który przypadkiem się zjawił, pani Feliksowa de Vandenesse uczuła nieprzeparty pociąg porozmawiania z Natanem. Być może, ulegała owemu szałowi balu, który często wydarł wyznania najbardziej powściągliwym.
 Na widok tego igrzyska i przepychów świata w który wstępował po raz pierwszy, Natan uczuł w sercu ukąszenie zdwojonej ambicyi. Widząc Rastignaka, którego młodszy brat otrzymał właśnie infułę w dwudziestym siódmym roku, którego szwagier, Marcyal de la Roche-Hugon był ministrem, który sam był wicesekretarzem stanu i miał, wedle głosu opinii, zaślubić jedyną córkę barona de Nucingan; widząc w ciele dyplomaycznem nieznanego pisarza, tłómacza zagranicznych pism dla dziennika który od 1830 stał się dynastycznym, widząc wreszcie wyrobników artykułu którzy przeszli do Rady Stanu, profesorów którzy wyrośli na parów Francyi, ujrzał z bólem, że wszedł na złą drogę głosząc zwalenie tej arystokracyi, w której błyszczą szczę-