datkowy; wszystkie te posady zagarnęły możne rodziny lub ich powinowaci.
Mieszczaństwo to sięgało w jedną stronę aż do Tours, w drugą do Chateauroux. Między Tours i Chateauroux stworzono komunikację dyliżansem; wehikuły podobne jak na wielkich linjach przejeżdżały przez La-Ville-aux-Fayes. Przedsiębiorstwo dobrze prowadzone przez p. Minoret-Farret zmusiło dwa departamenty do przerobienia drogi na królewski gościniec. Powstała tam poczta konna, uzyskana przez p. Levrault-Grandsire. Przybyła żandarmerja. Tak więc, zdumiewający rozrost miasteczka tłómaczy się ruchem rewolucyjnym roku 1789. Ale Rewolucja nie sprawiła tam jeszcze spustoszeń. Pamięć dobrodziejstw rodziny Grandlieu uchroniła starego margrabiego od wszelkiej zniewagi. Mieszczanie zadowolili się tem, że połknęli dobra kleru, że zagarnęli most i drogi, które mocą dekretu przeszły z panów na gminy, młody zaś hrabia de Grandlieu, jedyny syn margrabiego, porucznik muszkieterów, mógł udać się za swymi panami do Koblencji nie szkodząc tem ojcu. Ten został spokojnie w zamku Ars i zachował wszystkie swoje dobra dzięki świadectwu prawomyślności, które mu wydał okręg La-Ville-aux-Fayes, i które pokazywał wszędzie gdzie jego posiadłości były zagrożone.
Rozrastające się miasto, miast rozprzestrzeniać się po obu stronach rzeki lub poza most, wspięło się na wzgórze: domy spiętrzyły się tworząc piękną dekorację dla zamku, którego iglice, sygnaturki, wie-
Strona:PL Balzac - Chłopi. T. 2.djvu/258
Ta strona została przepisana.