tydzień na rok kiedy przybywał odwiedzić ojca, był pełen najlepszych intencji dla tego miasteczka. Pobyt w Anglji wszczepił mu zamiłowanie w przepychach życia pałacowego i owo światłe obywatelstwo, które troszczy się o wzrost i podniesienie okolicy. Nie domyślał się, co to jest La-Ville-aux-Fayes.
Około marca roku 1822 zaczęły się regularne przesyłki mebli, obrazów, posągów. Przybyli dekoratorzy, malarze, rzeźbiarze, oraz architekt z Paryża.
Sprowadzono biegłych robotników. Wszystkie okna odmurowano, zaczęła się restauracja zewnątrz i wewnątrz. W tym jednym roku koszta jej przekroczyły trzysta tysięcy franków. Stajnie przebudowano wedle planu stajni angielskich. Podjęto olbrzymie prace na rzece Arneuse, która w tem miejscu ma aż trzy odnogi i tuzin wysepek; niektóre z nich, położone poniżej mostu, tworzą przedłużenie parku, podobnie jak w Neuilly.
Pan de Grandlieu posiadał wszystkie te wysepki, tak jak posiadał inne powyżej mostu. Pale dla wzniesienia wysp powyżej zalewu wody, terasa u stóp głównej fasady dla stworzenia promenady przed zamkiem, który dotąd okalała rzeka oraz murowane wybrzeże, wreszcie plantacje, obsianie gazonów, przemieszczenie warzywnych ogrodów, zbudowanie cieplarni, wszystko to ściągnęło mnogość robotników i zajęło cały rok 1822.
Parter zamku przeznaczono na przyjęcia i stworzono zeń apartamenty reprezentacyjne. Urządzono wspaniałą salę koncertową, salony królewskie, bi-
Strona:PL Balzac - Chłopi. T. 2.djvu/269
Ta strona została przepisana.