nie Montlosiera, ani Bordeaux które miało szczęście patrzeć na urodzenie tylu wielkich ludzi; my także mamy poetę! autor pięknych sonetów zatytułowanych Stokrocie łączy do chwały poety sławę prozaika, świat bowiem zawdzięcza mu również wspaniały romans Gwardzista Karola IX-go. Przyjdzie dzień, w którym wnuki nasze będą dumne, iż miały za ziomka Lucjana Chardon, rywala Petrarki!!!“
W prowincjonalnych dziennikach tego czasu, wykrzykniki podobne były do owych „hurra“, któremi przyjmuje się mowy na meeting’ach w Anglji.
„Mimo olśniewających sukcesów w Paryżu, młody poeta przypomniał sobie że pałac Bargeton był kolebką jego tryumfów, że arystokracja angulemska pierwsza przyklasnęła jego poezjom; że małżonka prefekta, hrabiego du Châtelet, dodawała odwagi pierwszym jego krokom w służbie Muz; — i wrócił między nas!... Całe Houmeau doznało głębokiego wzruszenia, kiedy, wczoraj, zjawił się w niem nasz Lucjan de Rubempré. Nowina o jego powrocie wywarła wszędzie najżywsze wrażenie. To pewna, iż Angoulême nie da się wyprzedzić mieszkańcom Houmeau w objawach czci, jakie rodzinne miasto gotuje się złożyć temu, który, w prasie czy w literaturze, tak chlubnie reprezentował je w Paryżu. Lucjan, poeta zarazem religijny i rojalistyczny, zwycięsko stawił czoło rozjuszeniu stronnictw; przybył, jak powiadają, odpocząć po trudach walki, która zużyłaby atletów silniejszych jeszcze od tego delikatnego artysty i marzyciela.
„Dzięki głęboko politycznej myśli, której przyklaskujemy i którą, jak powiadają, pierwsza powzięła hrabina du Châtelet, jest mowa o tem, aby przywrócić wielkiemu poecie tytuł i nazwisko znakomitej rodziny de Rubempré, której matka poety, pani Chardon, jest jedyną latoroślą. Odmładzać w ten sposób, zapomocą nowych talentów i nowej chwały, stare i bliskie wygaśnięcia rodziny, jest u nieśmiertelnego twórcy Konstytucji nowym dowodem jego stałego dążenia, wyrażonego słowy: Jedność i zapomnienie.
Strona:PL Balzac - Cierpienia wynalazcy.djvu/119
Ta strona została uwierzytelniona.