Strona:PL Balzac - Cierpienia wynalazcy.djvu/123

 — Wolałbym dziesięć tysięcy franków, rzekł stary Séchard, który z głęboko szyderczą miną obracał w rękach wieńce i bukiety. Ale cóż! pan dałeś im stokrotki, oni oddają ci bukieciki: robicie w kwiatach.
 — Tak pan ceni zaszczyt jaki mi świadczą ziomkowie! wykrzyknął Lucjan, którego fizjognomja przedstawiała wyraz zupełnie wolny od melancholji i promieniejący radością. Gdybyś znał ludzi, papo Séchard, wiedziałbyś że podobna chwila nie zdarza się dwa razy w życiu. Jedynie prawdziwemu entuzjazmowi można zawdzięczać podobne tryumfy!... To, droga matko i siostro, zaciera wiele zgryzot.
 Lucjan uściskał matkę i siostrę, jak się ściskają ludzie w owych chwilach gdy radość występuje z brzegów falą tak szeroką, że trzeba ją przelać w serce przyjaciela. „W braku przyjaciela, rzekł kiedyś Bixiou, pijany powodzeniem autor ściska odźwiernego“.
 — I cóż, drogie dziecko, rzekł do Ewy, czemu płaczesz? A, to z radości...
 — Ach! rzekła Ewa do matki skoro znalazły się same, zdaje się, że w każdym poecie mieszka pięknisia najgorszego rodzaju...
 — Masz słuszność, odparła matka potrząsając głową. Lucjan zapomniał już wszystko, nietylko swoje nieszczęścia, ale nasze.
 Matka i córka rozstały się, nie śmiąc wyrazić całej swojej myśli.
 W krajach pożeranych niesubordynacją społeczną ukrytą pod słowem równość, wszelki tryumf jest cudem, które nie dzieją się, jak i wiele cudów zresztą, bez udziału zręcznych maszynistów. Na dziesięć owacyj jakie spotykają żyjących ludzi z porywu wdzięcznej ojczyzny, z pewnością dziewięć ma przyczyny obce osobie laureata. Czyż tryumf Woltera na deskach Komedji Francuskiej nie był tryumfem filozofji jego wieku? We Francji można tryumfować jedynie wtedy, kiedy cały świat wieńczy siebie na głowie tryumfatora. Toteż, obie kobiety miały słuszność w swoich prze-