Strona:PL Balzac - Cierpienia wynalazcy.djvu/78

 — Wracaj pan do swego wina, rzekł Petit-Claud nowemu klientowi, syn pański jest w kłopotach, nie obciążajże go pan swoim wiktem. Wezwę pana, gdy będzie czas.
 Zatem, w imieniu starego Séchard, Petit-Claud wystąpił z twierdzeniem, że prasy, bezprawnie opieczętowane, są, z przeznaczenia swego, nieruchomością, ile że, od panowania Ludwika XIV-go, dom służył za drukarnię. Cachan, oburzony imieniem Métiviera, który, natknąwszy się w Paryżu na meble Lucjana należące do Koralji, znajdował znowuż w Angoulême meble Dawida będące własnością żony i ojca (ładne słówka padły w tym duchu na rozprawie!) pozwał ojca i syna, aby obalić tego rodzaju pretensje: „Chcemy, wykrzyknął, zdemaskować podstępy tych ludzi, którzy ze złej wiary budują najstraszliwsze fortyfikacje; którzy z najniewinniejszych i najjawniejszych paragrafów kodeksu robią palisadę dla własnej obrony! i przed czem? przed zapłatą trzech tysięcy franków! pobranych gdzie?... w kasie biednego Métiviera. I ktoś śmie jeszcze potępiać eskonterów! W jakich czasach żyjemy!... Czy w końcu, pytam, nie dojdziemy do tego, że zacznie się poprostu czerpać w kieszeni sąsiada!... Nie możecie panowie dawać sankcji pretensjom, które wprowadziłyby niemoralność w samo serce wymiaru sprawiedliwości!...“ Sąd, wzruszony piękną obroną Cachana, przyznał wyłączną własność mebli jedynie pani Séchard, oddalił pretensje ojca i skazał go, w krótkiej drodze, na zapłacenie czterystu trzydziestu czterech franków sześćdziesięciu pięciu centimów z tytułu kosztów.
 — Dobrze tak staremu Séchard, rzekli śmiejąc się adwokaci, chciał dobrać się do miodu, niech mu gęba spuchnie!
 Dnia 26 sierpnia doręczono wyrok; tak iż 28-go sierpnia można było dokonać zajęcia pras i przyborów drukarskich. Przylepiono afisze!... Uzyskano, na prośbę strony, wyrok przyzwalający sprzedaż w miejscu. Zamieszczono ogłoszenie o sprzedaży w dziennikach; Doublon pochlebiał sobie, iż 2-go września będzie mógł przystąpić do sprawdzenia inwentarza i sprzedaży. W tej chwili,