Strona:PL Balzac - Fałszywa kochanka; Podwójna rodzina.djvu/60

dasze, jakiś piękny pan z wizytą! Wywiaduje się o ciebie u mojego starego, który go buja, abym miała czas cię uprzedzić
 — Dziękuję, pani Chapuzot: ale co on pomyśli, skoro mnie zastanie, jak prasuję sukienkę?
 — Ba! kiedy ktoś kocha, wszystko mu się podoba u ukochanej.
 — Czy to Anglik? oni lubią konie.
 — Nie, wygląda prędzej na Hiszpana.
 — To kiepsko; mówią, że Hiszpanie są goli... Niechże pani zostanie, pani Chapuzot, nie będzie się wydawało, żem taka sama...
 — Kogo pan szuka? rzekła odźwierna, otwierając Tadeuszowi drzwi.
 — Panny Turquet.
 — Moje dziecko, odparła odźwierna przybierając godną pozę, ktoś pyta o ciebie.
 Sznur, na którym suszyła się bielizna, strącił kapitanowi kapelusz z głowy.
 — Czego pan sobie życzy, spytała Malaga podnosząc kapelusz.
 — Widziałem panią w cyrku, przypomniała mi pani córkę którą straciłem: przez pamięć tedy mojej Heloizy, do której pani uderzająco jest podobna, chciałbym pani w czem dopomóc, o ile pani oczywiście pozwoli.
 — Jakże!... ależ niechże pan siada, panie generale, rzekła pani Chapuzot. Bardzo ładna propozycja, bardzo cacana. Wie pan, jak gadać z kobietkami.