Strona:PL Balzac - Ferragus.djvu/191

ważnym Cerizetem“. Gorliwość tę nagrodzono około r. 1828 powszechnem zainteresowaniem. Powszechne zainteresowanie było rodzajem wieńca zasługi, przyznanego przez dzienniki. Cerizet chciał wyzyskać to powszechne zainteresowanie: przybył do Paryża, gdzie, pod patronatem bankierów lewicy, rozpoczął od skromnej agencji, przeplatanej interesami bankowemi, pożyczką zaciągniętą u człowieka, który uważał za stosowne się ulotnić. Był to, pamiętacie, ów nazbyt zręczny gracz, którego fundusze zatonęły w lipcu r. 1830 wraz z nawą państwową...
 — A! to ten, którego nazywaliśmy Kartezjuszem, od kart... wykrzyknął Bixiou.
 — Nie mówcie nic złego o tym biednym chłopcu, wykrzyknęła Malaga. D’Estourny był kochany chłopak!
 — Pojmujecie rolę, jaką musiał grać w roku 1830 człowiek zrujnowany, który w świecie politycznym nosił miano odważnego Cerizeta! Powierzono mu bardzo ładną podprefekturę, podjął Desroches. Ale, nieszczęściem dla Cerizeta, rząd nie jest tak naiwny jak partje, dla których w czasie walki wszelka broń jest dobra. Cerizet musiał się podać do dymisji po trzech miesiącach! Wpadł na koncept, aby się zrobić popularnym! Ponieważ jeszcze nie uczynił nic, coby go pozbawiło jego tytułów szlachectwa (odważny Cerizet!) rząd zaproponował mu, jako odszkodowanie, administrację dziennika, który miał się stać organem ministerjalnym. Tak więc, sam rząd sprowadził na manowce ten piękny charakter. Cerizet, czując się na swojej posadzie jak ptak na zgniłej gałęzi, rzucił się w owo ładne towarzystwo akcyjne, w którem, jak rzekłaś