odkrycia i nasze mydełka dały nam sto sześćdziesiąt tysięcy franków, które posiadamy na czysto, gotóweczką! Gdyby nie moja głowa — o, bo ja mam talent jako olejkarz — bylibyśmy kramarzami, zaharowywalibyśmy się aby związać koniec z końcem, nie byłbym jednym z wybitnych kupców którzy wybierają sędziego w trybunale handlowym, nie byłbym sędzią ani wice-merem. Czy wiesz, czem byłbym? sklepikarzem, jak stary Ragon, nie ubliżając jego honorowi. — Nasprzedawawszy się pachnideł przez czterdzieści lat, zbilibyśmy, jak on, trzy tysiące renty; przy obecnym zaś wzroście cen, zaledwie mielibyśmy, jak oni, z czego żyć. (Z każdym dniem bardziej troskam się o tych starych. Muszę w to wejrzeć, jutro dowiem się wszystkiego od Popinota!) Gdybym szedł za twoją radą — ty-bo zawsze się wszystkiego strachasz i myślisz że ci z ręki ucieknie! — nie miałbym kredytu, nie miałbym krzyża Legji honorowej i nie byłbym na drodze do zostania politycznym człowiekiem. Tak, możesz sobie kiwać głową; jeżeli nasz interes się uda, mogę zostać posłem miasta Paryża. Hehe! nie darmo mi Cezar na imię, wszystko mi się powodziło. To nie do pojęcia! poza domem każdy przyznaje mi zdolności; ale tutaj, jedyna osoba której tak chcę się przypodobać że siódme poty z siebie wypieram aby ją zrobić szczęśliwą, musi właśnie, ona jedna, uważać mnie za durnia!
Zdania te, mimo że przerywane wymownemi pauzami i wyrzucane jak kule — jak robi człowiek, który oskarża — wyrażały przywiązanie tak głębokie, tak trwałe, że pani Birotteau uczuła się rozczulona; ale, jak wszystkie kobiety, miłością, którą wyczuła, posłużyła się, aby przeciągnąć słuszność na swoją stronę.
— Więc dorbez, Cezarze, rzekła, jeżeli mnie kochasz, pozwólże mi być szczęśliwą na swój sposób. Ani ty ani ja nie otrzymaliśmy edukacji, nie umiemy mówić ani robić reweransów jak ludzie światowi, jakże chcesz aby nam było do twarzy w tych honorach? Ja tam byłabym najszczęśliwsza w Winnikach! Zawsze lubiłam zwierzęta i ptaszki, doskonale spędzę życie troszcząc się
Strona:PL Balzac - Historia wielkości i upadku Cezara Birotteau.djvu/28
Ta strona została uwierzytelniona.