Strona:PL Balzac - Historia wielkości i upadku Cezara Birotteau.djvu/32

sam siadasz do gry: masz wspólników, którzy mogą się okazać sprytniejsi od ciebie. Wydaj bal, odnów mieszkanie, wyrzuć dziesięć tysięcy, to niepotrzebne, ale to jeszcze nie ruina. Co do sprawy z terenami, sprzeciwiam się stanowczo. Jesteś olejkarzem, bądź olejkarzem a nie spekulantem. My, kobiety, mamy instynkt, który nas nie myli! Uprzedziłam cię, a teraz rób jak chcesz. Byłeś sędzią w trybunale handlowym, znasz prawa, pokierowałeś dobrze naszą łodzią, pójdę za tobą, Cezarze. Ale będę drżała, dopóki nasz majątek nie będzie pewnie ulokowany, a Cezarynka na swojem gospodarstwie. Dałby Bóg, aby mój sen nie był proroctwem!
 Rezygnacja ta nie na rękę była Cezarowi; użył niewinnego podstępu, do jakiego uciekał się w podobnych okolicznościach.
 — Słuchaj, Kostusiu, nie dałem jeszcze słowa, ale tak jakby.
 — Och, Cezarze, w takim razie niema o czem mówić. Honor idzie przed majątkiem. No, połóż się, kotku, brakło drzewa. Zresztą, w łóżku jeszcze wygodniej będziemy mogli rozmawiać, jeżeli masz ochotę. Och, cóż za szkaradny sen! Mój Boże! Widzieć siebie samą! Ależ to straszne! obie z Cezarynką będziemy codzień odprawiały nowennę za powodzenie twoich terenów.
 — Bezwątpienia, pomoc boża nie zawadzi w niczem, rzekł poważnie Birotteau. Ale essencja orzechowa też jest potęgą, moja żono! Dokonałem tego odkrycia jak niegdyś Podwójnego Kremu sułtanek, przypadkiem: pierwszy raz otwierając książkę, a tym razem patrząc na rycinę przedstawiającą Hero i Leandra. Wiesz, ta kobieta, która leje oliwę na głowę kochanka, jakie to śliczne? Najpewniejsze spekulacje to te, które opierają się na ludzkiej próżności, na miłości własnej, chęci błyszczenia. Te uczucia nie giną nigdy.
 — Niestety! widzę to.
 — W pewnym wieku, mężczyzna oddałby duszę za to aby mieć włosy, jeśli ich nie ma. Od pewnego czasu, balwierze mówią mi, że sprzedają nietylko Makassar, ale wszystko służące do far-