Strona:PL Balzac - Kobieta porzucona; Gobseck; Bank Nucingena.djvu/128

hrabiemu złośliwem spojrzeniem. Zeskontowałem ten weksel jednemu z moich kolegów. Zresztą, proszę pana, rzekł kapitalista nie wzruszając się, nie podnosząc głosu i nalewając kawę do kubka z mlekiem, pozwoli pan zwrócić sobie uwagę, że nie uznaję tego aby mi pan miał prawo robić uwagi w moim domu: jestem pełnoletni od roku 61 zeszłego wieku.
 — Kupiłeś pan za nędzną cenę brylanty rodzinne, które nie należały do mojej żony.
 — Nie poczuwając się do obowiązku wtajemniczać pana w moje interesy, powiem panu, panie hrabio, że jeżeli brylanty zostały panu skradzione przez panią hrabinę, powinien pan byt uprzedzić cyrkularzem jubilerów aby ich nie kupowali. Wszak mogła je sprzedać częściowo.
 — Panie! wykrzyknął hrabia, pan zna moją żonę.
 — Doprawdy?
 — Ona pozostaje pod władzą mężowską.
 — Możebne.
 — Nie miała prawa rozporządzać temi brylantami...
 — Słusznie.
 — A więc?..
 — A więc, proszę pana, znam pańską żonę, jest pod władzą mężowską, jest wogóle pod rozmaitą władzą, ale nie — znam — pańskich brylantów. Jeżeli pani hrabina podpisuje weksle, może z pewnością i uprawiać handel, kupować djamenty1, przyj-