Strona:PL Balzac - Kuzyn Pons.djvu/50

 Cibot, mały zawiędły człeczyna, o cerze niemal oliwkowej od ciągłego siedzenia w kuczki na stole sięgającym wysokości zakratowanego okna, zarabiał swem rzemiosłem około dwu franków dziennie. Pracował jeszcze, mimo pięćdziesięciu ośmiu lat; pięćdziesiąt ośm lat, to najpiękniejszy wiek odźwiernych; przywykli do swej izdebki, stała się dla nich tem czem skorupa dla ostrygi, wreszcie znani są w dzielnicy!
 Pani Cibot, niegdyś piękna ostryżarka, porzuciła przez miłość do Cibota swoje stanowisko w restauracji Cadran bleu. Liczyła wówczas dwadzieścia ośm lat, i miała za sobą wszystkie przygody, które ładnej dziewczynie na tem stanowisku same nastręczają się bez szukania. Piękność kobiet z ludu trwa krótko, zwłaszcza gdy trzeba im wystawać w drzwiach restauracji. Gorące opary z kuchni biją na twarz pogrubiając rysy; resztki butelek spijane w towarzystwie garsonów niszczą płeć; żaden kwiat nie przekwita równie szybko! Szczęściem dla pani Cibot, legalne małżeństwo i spokojne życie odźwiernej przyszły w porę aby ją zakonserwować; zachowała się tedy niby rubensowski model, roztaczając majestat urody, którą rywalki z Normandzkiej ulicy określały potwarczo mianem baryła. Kolory jej możnaby porównać ze smakowitym połyskiem osełki masła; ale mimo tuszy, zachowała nieporównaną zwinność. Pani Cibot sięgała wieku, w którym kobiety tego typu muszą się golić. Czyż to nie znaczy, że miała czterdzieści ośm lat? Odźwierna z wąsami jest jedną z najlepszych rękojmi ładu i bezpieczeństwa dla właściciela. Gdyby Delacroix mógł był widzieć panią Cibot wspartą dumnie na miotle, zrobiłby z niej Bellonę!
 Losy „małżonków” Cibot — mówiąc stylem aktu oskarżenia — miały, rzecz osobliwa! oddziałać pewnego dnia na losy dwóch przyjaciół; toteż dziejopis, o ile chce być wierny, musi wejść w niektóre szczegóły ich stanowiska. Dom przynosił około ośmiu tysięcy franków, bo miał trzy familijne mieszkania od ulicy, trzy zaś w dawnym pałacu tworzącym teraz oficynę. Prócz tego tandeciarz nazwiskiem Remonencq zajmował sklep od ulicy. Ten Remonencq,