Strona:PL Balzac - Kuzynka Bietka. T. 1.djvu/45

to stało się wilczą paścią, łapką na talary. Ta mała jest dziś królową wesołych cór, jak to mówią i robi kawały, ona, która nie miała pojęcia o niczem, nie znała nawet tego słowa!
 Tu, były olejkarz otarł oczy, w których kręciły się łzy. Szczerość tego bólu podziałała na panią Hulot; ocknęła się z zadumy.
 — I cóż, pani, czy w pięćdziesiątym drugim roku można odnaleźć podobny skarb? W tym wieku miłość kosztuje trzydzieści tysięcy franków rocznie; sprawdziłem tę cyfrę na przykładzie pani męża, a ja zanadto kocham Celestynę aby ją zrujnować. Kiedy panią ujrzałem, na pierwszym wieczorze który pani dla nas wydała, nie mogłem zrozumieć czego ten zbrodniarz Hulot może szukać u Jenny Cadine... Wyglądała pani jak królowa... Pani nie ma trzydziestu lat, ciągnął, wydaje mi się pani młoda, jest pani ładna. Słowo honoru, tego dnia byłem wzruszony do głębi, powiadałem sobie: „Gdybym nie miał mojej Józefy, skoro ten stary Hulot zaniedbuje swoją żonę, nadałaby mi się jak obszył.“ Och, przepraszam, to wyrażenie z moich dawnych czasów. Kupczyk wyłazi ze mnie chwilami, to mi przeszkadza kandydować na posła. Toteż, kiedy baron oszukał mnie tak nikczemnie (bo między takimi starymi nicponiami jak my, kochanka przyjaciela powinna być święta), poprzysiągłem sobie zabrać mu żonę. To czysta sprawiedliwość. Baron nie mógłby nic pisnąć, mamy zapewnioną bezkarność. Wyrzuciła mnie pani za drzwi jak parszywego psa za pierwszem słowem jakie pani rzekłem o stanie mego serca;