emerytury można podejmować jedynie za okazaniem „świadectwa życia“; że zaś nikt nie znał miejsca pobytu barona Hulot, raty zajęte na rzecz Vauvineta narastały w kasie skarbowej. Ponieważ Vauvinet podpisał zrzeczenie się pretensji, które już zaspokojono, obecnie trzeba było znaleźć właściciela emerytury, aby móc podjąć zaległości. Dzięki staraniom doktora Bianchon, baronowa odzyskała zdrowie. Dobra Józefa przyczyniła się do zupełnego ozdrowienia Adeliny listem, którego ortografia zdradzała współpracownictwo księcia d‘Hérouville. Oto co donosiła śpiewaczka po czterdziestu dniach wytrwałych poszukiwań:
„P. Hulot żył przed dwoma miesiącami, przy ulicy Bernardyńskiej, z Elodją Chardin, koronczarką, która odebrała go pannie Bijou; ale opuścił ją, zostawiając wszystko co posiadał, bez słowa, bez wiadomości dokąd się udaje. Nie dałam za wygraną i kazałam go szukać pewnemi człowiekowi, który już, jak mniema, spotkał go na bulwarze Bourdon.
„Biedna żydówka dotrzyma obietnicy uczynionej chrześcijance. Niechaj anioł modli się za szatana! musi się to niekiedy trafiać w niebie.
„Pozostaję z głębokim szacunkiem i na zawsze pani uniżoną sługą,
Adwokat Hulot d‘Ervy, nie słysząc już o straszliwej pani Nourisson, widząc że teść się ożenił, odzyskawszy
