Strona:PL Balzac - Marany.djvu/57

 Była kobietą zupełną, ale kobietą nieszczęśliwą i cierpiący kobietą bezustannie obrażaną i zawsze przebaczającą, kobietą czystą jak brylant bez skazy; ona, która posiadała tego brylantu piękność i świetność; a w tej piękności, zemstę już gotową. Zaiste, nie była ona tą dziewczyną, któraby potrzebowała się obawiać sztyletu w posagu otrzymanego.
 Tymczasem Diard, ożywiony prawdziwą miłością, jedną z tych namiętności, które zmieniają chwilowo najniegodziwsze charaktery i wyświetlają to wszystko, co jest pięknego w duszy, Diard umiał się z początku zachować jako człowiek hororowy.
 Zmusił Montefiorego do opuszczenia pułku, a nawet korpusu armii, ażeby żona nie spotkała go przez ten krótki przeciąg czasu, jaki zamierzał spędzić w Hiszpanii. Następnie kwatermistrz postarał się o tranzlokację, i udało mu się pomieścić w gwardji cesarskiej. Za jakąbądź cenę pragnął pozyskać tytuł, zaszczyty i uważanie odpowiednie do swojego wielkiego majątku.
 Ożywiony tą myślą okazał się odważnym w jednej z najkrwawszych bitew prowadzonych w Niemczech; ale zbyt niebezpiecznie został ranionym, żeby mógł po zostać w służbie. Zagrożony utratą nogi, otrzymał dymisję, bez tytułu barona, bez nagrody, którą pozyskać pragnął, którą byłby może otrzymał, gdybynie był Diardem. To znaczenie, ta rana, te zawiedzione nadzieje przyczyniły się do zmiany jego charakteru.
 Jego energja francuska, podniecona chwilowo, nagle upadła. Jednakże, w początku wspierała go żona,