Wydano telegraficznie rozkaz pod adresem Bibi-Lupina, naczelnika brygady policji bezpieczeństwa, aby wrócił natychmiast celem konfrontacji; zna osobiście Jakóba Collin, którego uwięził w 1819 przy pomocy niejakiej Michonneau.
„Pensjonarze, którzy mieszkali u pani Vauquer, żyją jeszcze i można ich wezwać dla ustalenia tożsamości.
„Rzekomy Karlos Herrera jest bliskim przyjacielem i doradcą Lucjana de Rubempré, któremu, w ciągu trzech lat, dostarczył znacznych sum, prawdopodobnie z kradzieży.
„Zażyłość ta, jeśli się ustali tożsamość rzekomego Hiszpana i Jakóba Collin, będzie wyrokiem na Lucjana de Rubempré.
„Nagła śmierć agenta Peyrade nastąpiła wskutek otrucia z ręki Jakóba Collin, Rubemprégo lub ich wspólników. Przyczyna morderstwa kryje się w tem, iż agent był od dawna na tropie tych dwóch wytrawnych zbrodniarzy“.
Na marginesie, sędzia wskazał to zdanie, dopisane przez samego prefekta:
To wiem osobiście i mam pewność, iż rzeczony Lucjan de Rubempré wyprowadził niecnie w pole Jego Dostojność hrabiego de Sérizy i pana generalnego prokuratora.
— Cóż ty na to, Ameljo?
— Straszne!... odparła sędzina. Kończże!
„Podstawienie hiszpańskiego księdza w miejsce galernika Collin jest wynikiem jakiejś zbrodni, bardziej jeszcze wyrafinowanej, niż ta, za pomocą której Cogniard przedzierżgnął się w hrabiego de Sainte-Helène“.
„Lucjan Chardon, syn aptekarza z Angoulême i matki z domu de Rubempré, zawdzięcza dekretowi królewskiemu prawo noszenia nazwiska de Rubempré. Dekret ten winien jest staraniom księżnej de Maufrigneuse oraz hrabiego de Sérizy.
