Strona:PL Balzac - Ostatnie wcielenie Vautrina.djvu/49

 „W 182.., ten młody człowiek przybył do Paryża bez środków do życia, jako towarzysz hrabiny Sykstusowej du Châtelet, wówczas pani de Bargeton, spokrewnionej z panią d’Espard.
 „Wypłaciwszy się niewdzięcznością pani de Bargeton, żył pod jednym dachem z niejaką Koralją, zmarłą już aktorką Gymnase, która porzuciła dla niego pana Camusot, hurtownika jedwabi z ulicy des Bourdonnais.
 „Niebawem, pogrążony w nędzy, niezdolny opędzić nadmiernych potrzeb środkami jakich dostarczała mu aktorka, naraził poważnie szwagra, szanownego drukarza w Angoulême, wypuszczjąc fałszywe weksle, dla których pokrycia uwięziono Dawida Séchard w czasie krótkiego pobytu rzeczonego Lucjana w Angoulême.
 „Sprawa ta spowodowała ucieczkę Rubemprégo, który naraz pojawił się w Paryżu z księdzem Karlosem Herrerą.
 „Nie mając żadnych wiadomych środków egzystencji, tenże Lucjan wydał, w pierwszych trzech latach drugiego pobytu w Paryżu, około trzystu tysięcy franków, które mógł otrzymać jedynie od rzekomego księdza Herrery; ale z jakiego tytułu?
 „Prócz tego, obrócił niedawno więcej niż miljon na zakupno dóbr Rubempré, aby dopełnić warunku, od którego uczyniono zależnem małżeństwo jego z panną Klotyldą de Grandlieu. Małżeństwo to zerwano dlatego, iż rodzina Grandlieu, której Lucjan oznajmił iż sumę tę otrzymał od szwagra i siostry, poleciła zasięgnąć informacji u szanownych pod każdym względem małżonków Séchard, a to przez adwokata Derville; otóż, nietylko nie wiedzieli o nabytku, ale sądzili iż Lucjan ma mnóstwo długów.
 „Zresztą, spadek małżonków Séchard zasadza się na nieruchomościach; gotowizna zaś, wedle ich oświadczenia, sięgała ledwie dwustu tysięcy franków.
 „Lucjan żył pokryjomu z Esterą Gobseck; pewne jest zatem, że wszystkie upominki barona de Nucingen, protektora tej dziewczyny, przechodziły do jego rąk.