następnie poprosił o jego ułaskawienie w r. 1804 uzyskał je, ofiarował mu najpierw miejsce w swoich biurach, a w końcu wziął go za sekretarza, powierzając mu prowadzenie swoich spraw prywatnych. W jakiś czas po małżeństwie swego protektora, Moreau zakochał się w pannie służącej hrabiny i zaślubił ją. Aby uniknąć fałszywej pozycji, w jakiej go stawiał ten związek, którego niejeden przykład znalazłby się na dworze cesarskim, poprosił o zarząd dóbr Presles, gdzie żona jego mogła odgrywać damę, i gdzie, żyjąc w tym zapadłym kącie, żadne z nich nie było narażone na upokorzenia. Hrabia potrzebował w Presles oddanego człowieka, hrabina bowiem wolała mieszkać w Sérisy, położonem tylko o pięć mil od Paryża. Od trzech czy czterech lat, Moreau posiadał klucz do interesów hrabiego; był inteligentny, bo przed Rewolucją studjował prawo w kancelarji ojca; zaczem pan de Sérisy powiedział mu:
— Nie zrobisz karjery, skręciłeś kark zawczasu; ale będziesz szczęśliwy, ja będę myślał o twojem szczęściu.
W istocie, hrabia dał mu tysiąc talarów stałej pensji, ładny domek na końcu zabudowań gospodarskich, dał mu co więcej pewną ilość sągów wyrębu na opał, owies, słomę i siano dla dwóch koni i ordynarję w naturze. Podprefekt: niema tak pięknych dochodów. Przez pierwszych ośm lat swego rządcostwa, Moreau administrował: majątkiem bez zarzutu, zapalił się do niego. Kiedy hrabia zjedżał aby obejrzeć gospodarstwo, zatwier-
Strona:PL Balzac - Pierwsze kroki; Msza Ateusza.djvu/29
Ta strona została przepisana.