Ta strona została uwierzytelniona.
jej dał kawaler de Valois, wygląda niemal na damę, będąc tylko damulką.
Pani du Bousquier żyje jeszcze; czyż to nie znaczy to samo, co powiedzieć, że wciąż cierpi? Doszedłszy sześćdziesięciu lat, epoki w której kobiety pozwalają sobie na zwierzenia, zwierzyła się pani du Coudrai, której mąż odzyskał swą posadę w sierpniu r. 1830, że nie może znieść myśli, iż przyjdzie jej umrzeć panną.
Paryż, październik 1836.
