Strona:PL Balzac - Stara panna.djvu/78

zastanawiania się nad dobrodziejstwami spokoju, powiedzą że w tem jest szczęście.
 Aby ująć w cyfrę znaczenie salonu panny Cormon, wystarczy powiedzieć, iż du Bousquier, urodzony statystyk tego towarzystwa, obliczył, że osoby, które go odwiedzały, posiadają sto trzydzieści jeden głosów w kolegium wyborczem, i gromadzą milion ośmkroć funtów renty w ziemi. Salon ten nie reprezentował wszakże w zupełności miasta Alençon, arystokracja miała swój, wreszcie salon generalnego poborcy był niby utrzymywana z obowiązku przez rząd gospoda, gdzie całe towarzystwo tańczyło, plotkowało, kochało się i wieczerzało. Tamte dwa salony stykały się za pośrednictwem niektórych osób „pośrednich“ z domem panny Cormon i naodwrót; ale salon Cormon sądził surowo to co się działo w dwu innych obozach; krytykowano zbytek obiadów, przeżuwano lody podane na balu, roztrząsano prowadzenie kobiet, stroje, nowe wymysły które się tam pojawiały.
 Panna Cormon, rodzaj instytucji w której skupiała się imponująca grupa, musiała stać się tedy celem pragnień dwóch ludzi tak ambitnych i tak wytrawnych jak kawaler de Valois i du Bousquier. Dla obu przedstawiała ona mandat poselski, w następstwie zaś parostwo dla szlachcica, posadę generalnego poborcy dla liweranta. Wpływowy salon równie trudno jest stworzyć na prowincyi jak w Paryżu, a tutaj był już gotowy. Zaślubić pannę Cormon, znaczyło panować nad Alençon. Atanazy, jedyny z trzech pretendentów do ręki starej panny który nie obliczał już nic, kochał w tej