Strona:PL Barczewski - Kiermasy na Warmji.djvu/137

Ta strona została przepisana.

39. „Gdzie buł, to buł — ale doma to nâlepsi“,
40. „Każdy domek ma swój ułomek“.
41. „Idzie mu jek z płatka. Sypie jek z rękawa“.
42. „Wełna doleży się błota — len złota“ tj. kiedy wełna długo leży dostaje mole, len starszy — lepszy.
43. „W biedzie tłusty opada, chudy przepada; — nim tłusty opadnie, chudy przepadnie“.
44. „Nie ma ni woza, ni prowoza“ (powroza).

Przysłowia na różne czasy:

45. Św. Lucy (13. XII.) dnia przyrzuci.
46. Do Gód — tysiąc pogód.
47. Na św. Szczepan każdy jest pan.
48. Na Nowy Rok pogoda — w polu uroda.
48. W dzień św. Trzech Króli człek w kożuch się tuli. Na Trzy Króle dzień na kurzej stopce dłuższy.
50. Kiedy w Gromnicę słonko świeci, choć jeno tak długo, jek chłop na konia siada, to len sia obrodzi, a kiedy chmurno, to nie (bo nastąpi upał i wypali go).
51. Kiedy w św. Walenty (14. II.) deszcze, będzie ostry mróz jeszcze.
52. Św. Maciej (24. II.) zimę traci, albo ją zbogaci. Św. Macieja niosą gęsi pierwsze jeja.
53. Św. Kazimierza (4. III.) dzień z nocą przymierza.
54. Św. Grzegorza (12. III.) wszystka zima do morza.
55. Na św. Józef (19. III.) wiezie się trawy wózek; ale czasem zasmuci, bo śniegiem przyrzuci.
56. Kiedy św. Józef zamknie powietrze, Najśw. Panna roztworzy (N. P. roztwornej 25. III).
57. Na Matkę Bożą (25. III.) gnoje wożą.
58. Św. Wojciecha (23. IV.) wołowa pociecha. Kiedy św. Wojciecha wrony z żyta nie widać, można ze stodoły resztę pastwy wydać.
59. Św. Marka ostatek grochu do garka.
60. Kto sieje groch w marcu, będzie go warzył w garcu, kto go sieje w Marku, ten go warzy w garku, a kto w maju, ten warzy w jaju.