Strona:PL Bełza Władysław - Dla dzieci.djvu/015

akademików lwowskich, czyta, wzbogaca wedle możności swą wiedzę. Równocześnie też nie ustaje w pracy literackiej. Nie było pisma w Galicyi, któreby go nie zaliczało do liczby swych współpracowników, jak nie było, stanowczo rzec można, żadnej ważniejszej sprawy literackiej lub patryotycznej, do którejby w miarę sił swoich ręki nie przyłożył. Z rokiem 1882. ustalił się materyalny byt poety; został skryptorem literackim Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, gdzie pracując bez przerwy lat 16, zajmuje obecnie poważne stanowisko naczelnika zarządu wydawnictwa książek szkolnych.
 Na kartach życia umysłowego stolicy Rusi zapisane jest imię Bełzy niestartemi głoskami. I rzecz dziwna — idealista czystej wody, niepraktyczny marzyciel, który przez pół życia swego niemal miotany był falami losu, jak łódź bez kompasu, przymierający nieraz głodem i chłodem, gdy szło o byt jego własny, gdy idzie o obcą, zwłaszcza publiczną sprawę, umie rozwinąć ruchliwość i przedsiębiorczość niezwykłą, umie nie tylko sam jak najzręczniej zabrać się do dzieła, lecz nawet rzucić zrąb rzeczy trwały i innych pociągnąć za sobą. Złożył tego dowody w Poznaniu, w sprawie teatru, i niejednokrotnie we Lwowie, zażywającym do niedawna smutnej sławy z niezdrowej senności w życiu duchowem. Bełza był jednym z tych, co tę senność przerwali. I tak w roku 1880. założył »Koło artystyczno-literackie«, towarzystwo, mające zbliżyć i zjednoczyć w wspólnej pracy i towarzyskiem pożyciu lwowską drużynę literacką. Jego też zasługą jest powstanie r. 1886. »Towarzystwa literackiego im. Adama Mickiewicza«, które pod naukowem kierownictwem prezesa swego prof. Romana Piłata, wydało dotychczas szereg tomów »Pamiętnika« poświęconego życiu i dziełom wieszcza i obecnie pracuje nad pierwszem krytycznem wydaniem dzieł jego. Przez lat ośm wreszcie był nasz poeta najczynniejszym członkiem dyrekcyi Towarzystwa Przyjaciół sztuk pięknych we Lwowie, gdzie znowu dzięki jemu, między innemi rzeczami, wprowadzono