Strona:PL Beaumarchais - Wesele Figara.djvu/141

Ta strona została uwierzytelniona.
Scena IX
HRABIA, HRABINA siedzą; muzyka gra marsza.
POCHÓD.

STRAŻ LEŚNA, z fuzjami na ramieniu.
WOŹNY, ŁAWNICY, GĄSKA.
WIEŚNIACY I WIEŚNIACZKI w strojach weselnych.
DWIE DZIEWCZYNY niosą wianek dziewiczy z białych piór.
DWIE INNE niosą biały welon.
DWIE INNE rękawiczki i bukiet.
ANTONIO prowadzi za rękę Zuzannę, jako ten który ma ją oddać w ręce Figara.
INNE DZIEWCZYNY niosą drugi wianek, drugi welon i bukiet biały, podobne do pierwszych, dla Marceliny.
FIGARO podaje rękę Marcelinie, jako mający ją oddać Doktorowi, który zamyka pochód, z wielkim bukietem na piersiach z boku. Dziewczęta, przechodząc przed hrabią, oddają służbie przybory przeznaczone dla Zuzanny i dla Marceliny.
WIEŚNIACY I WIEŚNIACZKI stają w dwóch szeregach po obu stronach sali i tańczą fandango z kastanietami; następnie, orkiestra gra riturnellę, podczas której Antonio prowadzi Zuzannę przed hrabiego; Zuzanna klęka.
Gdy hrabia kładzie jej wianek i welon oraz wręcza bukiet, dwie dziewczyny śpiewają co następuje:

Śpiewaj, o dziewczę, Pana orędzie wspaniałe,
Co w sercu jego prawo nad tobą zwycięża:
Nad rozkosz wyżej ceniąc szlachetności chwałę,
Czystą oddaje cię w ramiona męża.

ZUZANNA, klęcząc, podczas ostatnich wierszy, ciągnie hrabiego za płaszcz i pokazuje mu bilecik który trzyma w ręku; następnie podnosi rękę od strony widzów ku głowie, na której hrabia niby to poprawia wianek. Zuzanna podaje mu bilecik.