wi Polnemu Wielkiego Księſtwá Litewſkiego,
dźiejowi.
Pánie y Dobrodźieju.
Gdy tá Piſm Swiętych Kśięgá przed ßeśćiądźieśiąt y dźiewiąćią lat wydána, dla niedoſtátku Exemplarzom, bądź ludźi bądź cżáſow zazdrośćią wygubionych, odnawiáć śię drukiem pocżęłá, áni było trzebá, áni śię godziło ßukáć jey skłonienia dla obrony y zálecenia w inßym Domu y pod inßym Imieniem, jedno z cżyjego przed tym ná świát byłá wyßłá.
MIKOLAI RADZIWIL Wojewodá Wileńſki ſławney pámięci, z pobożney ſwey zawiśći y tu Pánu Bogu powinnośći (jáko ſam o ſobie świadczy, y wßystkie chwalebne jego poſtępki w tym y w potomnym wieku toż o nim mowić będą)
wielkim ſtárániem y właſnym nákłádem ſwojim z Orientálnych Językow Biblią Swiętą przetłumácżyć y drukowáć dał; y potym nie tylko do używánia Zborow Bożych w Koronie y w W. X. Litewſkim zgromádzonych, ále też y do páłacu y ręku ná on cżás Pomázáńcá Bożego, wiernym y życzliwym oney był przewodnikiem.
Do RADZIWILA tedy, jáko nieodrodnego zacnych Przodkow Potomká teraz śię gárnie; A przez niego do KROLA JEGO MOSCI Páná náßego miłośćiwego á z świętobliwego przykłádu jego, do wßystkich tey Rzecżypospolitey Stanow zálecenie otrzymáć tußy. A jáko przed tym temu zacnemu Kśiążęcemu Domowi źle śię byłá nie nádáłá; owßem u ſwych miłość y powagę, u poſtronnych po-
