Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/124

Ta strona została przepisana.

trzebye stolowey, ocztowe czbany*, banye, czyesszee (!) y kadzydlnycze z zlota czystego, w ktorich offyerowany mayó̗ bicz plinó̗czee rzeczy. I udzyalal szwyeczydlnyk klepani s przeczystego zlota, s ktoregoszto poszrzodka czewy (cewy), czyaszky, kró̗szky, a lylya pochodzyly só̗ó̗. szeszcz na obu stronu, trzy czewy na gedney stronye, a trzy na drugey. trzy czyaszky ku orzechu podobne po wszech czewyach, a kró̗szczowye* teesz pospolu, y lylya. a trzy czyaszky podobne ku orzechowy na czewy, a kró̗szczy pospolu y lylya. Rowne bilo dzyalo szeszczy czewy*, ktore pochodzyly s poszrzodka szwyeczydlnyka. A na tem dró̗gu bily czasky cztyrzy ku orzechu podobne, y kró̗szky przez wsziczky, y lylya. y kró̗szky pode dwyema czewyama* po trzech myeszczyech, ktorich pospolu szeszcz gest czewy, pochodzó̗czych s poszrzotka gego. A przeto kró̗szcze y czewy s nyego bily, a wszitko z zlota klepanego dó̗tego. I udzelal szwyeczydlnykow szedm s gassydly swymy, a ssó̗dy, gdze ustawyony só̗ó̗ ku gassenyu, z zlota przeczystego. Szwyeczydlnyk se wszó̗ó̗ swoyó̗ przyczynó̗ó̗ waszyl gest[a] grzywnó̗ó̗ zlota. Udzyalal y oltarz kadzydlni s drzewya setym, mayó̗czy na czworo po gednem loktu, a na wisokoszcz dwa. s ktorego wó̗glow pochodzyly rogy. I przykril gy zlotem przeczystym, s bronkó̗ó̗ y szczyanamy y rogy. Y udzyelal gemu coronó̗ó̗ zlotó̗ó̗, a dwa pyerszczyenya zlota pod korunó̗ po wszech boczech, abi sze mogli przewlecz przes nye szyrdzy, a moglbi sze oltarz noszycz. A ty szerdzy udzela s drzewya sethym, y pokrył ge blachamy zlotymy. Sloszy y oley k maszczy poszwyó̗czenya, a kadzydlne rzeczy s wonnych rzeczy przeczystich, dzyalem apotekarskym.

XXXVIII.

Vdzelal y ołtarz offyerni s drzewya sethym, pyó̗cz lokyeth na czworo, a trzy na wiszszó̗ó̗. gegosz rogy s wó̗glow wichodzyly só̗ó̗. I przykryl ge blachamy moszyó̗dzowimy. A ku potrzebye gego szdzyalal rozmagyte ssó̗ó̗di s myedzy: panwi, kleszczky, wó̗di y male wó̗dzycze, wczem szyó̗ ogyen byerze. I bronkó̗ó̗ gego, podobnó̗ó̗ szyeczy, uczynyl myedzyanó̗, a pod nyó̗ poszrzood oltarza oltarzyk, ulyaw cztyrzy pyerszczyenye myedzyane przes telesz (tyleż) dzerszadl wyrzchow, ku przewleczyeuyu szerdzy a k noszenyu; ktore y oni udzyalal z drzewya sethym, y pokryl blachamy moszyó̗dzowimy, y przewlekl przes kró̗ó̗gy, ktore na bocze[1] oltarzowich winykaly. Alye oltarz ten nye byl czali, alye wnó̗ó̗trz proszni s desk, a nó̗trz* dzurawi. Udzyalal y umiwadlo myedzyane s podstawkyem swym [s] szwyarczyadl nyewyeszczych, które patrzyli w przystrzesszu stanowem. A uczynyl przystrzesszee, na ktorego pooludzenney stronye bily oponi z byalego lnu przesukowanego, sto lokczyow;

  1. Karta kodeksu nr 44
  1. Miało być: bocech.